Bed Tips : Ruzzy

เพลงที่รัฐใช้เวลาแต่งนานที่สุด
          ส่วนเพลงที่รู้สึกว่านานมาก… โห หลังๆ นี่ก็นานเยอะเหมือนกันนะฮะ เพราะพอมีเวลาเยอะขึ้น แก้เนื้องาน ทำดนตรีนาน แต่ที่นานแล้วรู้สึกว่า โห…นานจริงๆ ก็จะเป็น ‘จำทำไม’ ครับ ผมว่าเป็นเดือนครับเหมือนเพลงเสร็จแล้วนะครับ แต่ท่อนเวิร์สท่อนอะไรยังรู้สึกไม่ดี แล้วก็การเรียบเรียงที่รู้สึกว่าเยอะเกินไปในตอนนั้นน่ะครับ อยากให้เป็นกีตาร์แบนด์จริงๆ หมายความว่า กีตาร์เบสกลองแค่นั้นแหละ ก็เลยหาความพอดีอยู่นาน เพราะว่าเป็นเพลงช้าด้วย เลยยากตรงนี้ครับ 

จำทำไม

 

ปัญหาที่พบบ่อยที่สุดในการแต่งเพลงและวิธีแก้ไขแบบรัซซี่

          ปัญหาของเราเองที่พบบ่อยในการแต่งเพลงก็คือ แต่งเพลงไม่ออกนะฮะ ปัญหาที่ 2 รองลงมา คือ รู้สึกว่าคุ้นจังเลย คุ้นตัวเองครับ วิธีการแก้ปัญหาก็คือเราต้อง รีบหยุดเลยครับ คือช่วงเวลาที่แต่งแล้วกำลังเข้าฝักกำลังไหลเราก็ไม่ควรจะหยุด ดีไม่ดีไม่รู้แหละ เอาออกมาก่อน แต่พอตันปุ๊บ รู้สึกเคว้งคว้างแล้วนะครับ เราก็ควรจะหยุด เพราะว่าไม่งั้นจะช้ำ เราเคยฝืนแล้ว แล้วก็ไม่ได้ดีอะไรขึ้นมา เราคิดว่าพักดีกว่า แต่กำหนดเวลาพักตัวเองให้ดีนะครับ เป็นเวลาที่เหมาะสม เช่นว่าชั่วโมงหนึ่งหรือหลับไป พรุ่งนี้ค่อยมาทำ ไม่ใช่ว่าพักแล้วก็หายไปเลยครับ ไม่งั้นก็จะไม่เสร็จ แต่ว่าวิธีที่ดีที่สุด ผมว่าระหว่างพักก็พยายามคิดเรื่องอื่นประกอบด้วยก็ดีครับ บางคนก็พัก อาจจะจดจ่ออยู่บ้าง ซึ่งก็เหมือนกับไม่ได้พักจริง กลิ่นยังไม่ได้หายไปจากจมูกเราน่ะครับ พอกลิ่นยังไม่หายไปจากจมูก เรามาดมแล้วจะไม่ได้กลิ่นที่แท้จริงน่ะครับ แต่ถ้าเกิดว่าเราพัก เราไปคิดอย่างอื่น สักแว้บหนึ่ง ไปกินข้าวหรือว่าไปเล่นกับหมาหรือดูหนังสักเรื่องหนึ่ง เหมือนกับว่า สิ่งที่เราตันค้างอยู่ กลิ่นมันหายไปแล้ว เรากลับมาดมใหม่ เราอาจจะเจออะไรดีๆ จากที่เราตันๆ อยู่อาจจะมีอะไรออกมาก็ได้ครับ 

แล้วแต่

 

ข้อคิดที่ดีที่สุดที่รัฐเคยได้รับมา

          ที่ดีที่สุดเท่าที่นึกออกตอนนี้นะครับ ก็จะมีคำเหมือนกับคติประจำใจของพี่รุ่ง (รุ่งโรจน์ อุปถัมภ์โพธิวัฒน์ – ผู้บริหารสังกัดสมอลล์รูม) เลยน่ะครับ แกชอบพูดให้ฟังตลอด มีเป็นข้อๆ น่ะครับ 1. คิดว่า เราไม่เก่ง ก็คือว่าเราอย่าไปอีโก้ครับ ข้อ 2. คือไม่เก่งก็ต้องขยัน แล้วก็พอขยันเสร็จปุ๊บก็ข้อ 3. คือเราต้องเข้าหาผู้ใหญ่หรือว่าคนที่รู้มากกว่าเรา หมายความว่าพอขยันเสร็จปุ๊บ บางทีเราโดดเดี่ยวไปเราก็อาจจะไม่ได้คำตอบนะครับ ก็ไปหาเพื่อนหาผู้ใหญ่รุ่นน้อง ใครก็ได้ที่ทำเรื่องเดียวกันอยู่และน่าจะมีคำตอบให้เราได้ น่าจะช่วยเหลือกันได้ น่าจะแชร์ความรู้ ก็เป็นสิ่งที่ดีครับผม

 

ข้อคิดถึงน้องๆ ที่สนใจการแต่งเพลง

          สำหรับน้องๆ นะครับที่กำลังจะเริ่มแต่งเพลง ชอบฟังเพลงแล้วก็อยากทำเพลง ผมเชื่อว่าถ้าเริ่มอยากทำ แสดงว่าทุกคนก็มีเป้าหมายเดียวกันกับเรา เริ่มเลยก็คือเราชอบดนตรีเนาะ ไม่ว่าจะเป็นคนฟัง คนทำ คนร้องคนเล่นก็ตาม เราก็มีเหมือนจุดร่วมจุดเดียวกัน เพราะฉะนั้น เวลาเราทำดนตรีเราก็อย่าลืมว่าเราชอบมันเพราะอะไร มันสร้างความสุขให้เรา มันสร้างความสุขให้คนรอบข้าง มันสร้างอะไรบางอย่างให้เรา พอเวลาเราทำงานไปเรื่อยๆ เราอาจจะลืมตรงนี้ไป บางคนก็สนุกน้อยลง ไปเครียดเสียนี่ บางคนก็คิดว่างานตัวเองดีแล้วไปมองงานคนอื่นไม่ดี ก็หลงประเด็นเกินไป ถ้าเกิดว่าเราไม่ลืมประเด็นแรกว่า ทุกคนที่ทำงานร่วมกัน มีจุดร่วมเดียวกัน ทุกคนช่วยกันได้ ทุกคนแชร์กันได้ ก็จะดีที่สุดเลยสำหรับคนรุ่นใหม่ แต่บางทีพลังวัยรุ่นบางอย่าง อาจจะทำให้เรางงตัวเองช่วงหนึ่ง เพราะบางทีตอนเด็กเราก็เป็นงี้ครับ อาจจะไม่ได้ไปด่าใครมาก แต่ว่าอาจจะเป็นเรื่องที่เราไม่ค่อยเปิดรับเพราะเราคิดว่าสิ่งที่เราคิดน่าจะเป็นสิ่งเหมาะกับเราที่สุด แต่จริงๆ แล้วถ้าได้ฟังคนอื่นบ้าง ถ้าเกิดเราไม่ฟังใครเลยอาจจะเป็นข้อน่าเสียดายก็ได้ว่าจะมีสิ่งดีๆ แต่เราไม่รับมา ฟังกันเยอะๆ น่าจะดีครับผม 

อยากรู้…เสมอมา

 

การนำเพลงให้ถึงคนฟังมากที่สุด

          คำถามนี้น่าจะยากที่สุด ทำเพลงไงให้ฮิตใช่ไหมฮะ ทำเพลงอย่างไรให้ถึงคนฟังมากที่สุด ก็เป็นปัญหาที่อุตสาหกรรมดนตรีตั้งแต่เริ่มต้นมาจนถึงตอนนี้ก็หาคำตอบที่แท้จริงยังไม่ได้ แต่ว่าก็น่าจะมีทิศทางที่ถูกต้องอยู่เนาะ อย่างแรก คือ เพลงก็ต้องมีมาตรฐาน พอประมาณของมัน ถ้าเกิดเพลงเราดีพอ สามารถบอกตัวตนเราได้ สามารถถ่ายทอดสิ่งที่เราจะเล่าได้สมบูรณ์ตั้งแต่ตัวเราแล้วครับ คนฟังก็น่าจะเข้าใจได้ แต่ถ้าเกิดว่าเรายังสับสนในตัวเพลงเราอยู่ ก็อาจจะยากที่คนอื่นจะเข้าใจได้ ผมเชื่อว่าเท่านี้เท่าที่ผมจะตัดสินใจได้ นอกนั้นองค์ประกอบในการฮิตเต็มไปหมดเลยครับ บางทีเพลงนี้ฮิตเพราะเนื้อร้องคำนี้คำเดียวเพลงนี้ฮิตเพราะเป็นคนนี้ร้องจริงๆ ถ้าอีกคนร้องไม่มีทางจะฮิตได้ หรือบางเพลงฮิตเพราะมาถูกเวลาหรือเพลงนี้ฮิตเพราะดีจริงๆ ทุกองค์ประกอบ บางเพลงก็มีที่ดีทุกองค์ประกอบ เอ๊ะ ทำไมไม่ฮิต ก็ตอบยากเนาะ เอาเป็นว่าเราเองคนที่ทำงานเข้าใจตัวเองมากพอแล้วลองส่งต่อดูครับ ถ้าเขารับได้เราก็เชื่อว่าเพลงนั้นมีโอกาสที่จะส่งต่อไปมากกว่านั้นได้ ที่แน่ๆ อย่างงกับงานตัวเองก่อนครับผม 

สงครามเย็น

รู้ไปทำแมว
          ข้อคิดจากพี่รุ่ง รัฐบอกว่ามี4 ข้อ แต่เขาลืมข้อสุดท้าย “จริงๆ มี 4 ข้อ ข้อ 4 ผมลืมซะงั้น”
อ่านเคล็ดลับจากพี่รัฐแล้วอย่าลืมติดตามผลงานของ Tattoo Colour ต่อที่ https://www.facebook.com/tattoocolour/ https://www.facebook.com/smallroommusic https://www.instagram.com/ruzzytc/
          แล้วติดตามข้อคิดจากรุ่นพี่คนต่อไป พร้อมผลงานเพลงของน้องๆ รุ่นใหม่ได้ใน Bedroom Studio ทุกวันเสาร์ 11.00-14.00 น. ที่ Cat Radio